Kreska, plamy i kolory - Dudziński w BWA
JJ |
Andrzej Dudziński - W poszukiwaniu tożsamości II, 2001, olej na płótnie, 121 x 45,5 cm
Mając możność niejednokrotnie na bieżąco, regularnie, tydzień w
tydzień, spotykać się z czarno-białymi postaciami jego rysunków
zamieszczanych przed laty w tygodniku Literatura, widać drogę wiodącą od
Dudiego przez Pokraka, niezliczone rysunki i grafiki z czasów
londyńskich i nowojorskich aż po dzisiejsze ekspresyjne odpryski
rzeczywistości.
Wielu wspaniałych rysowników pozostaje na zawsze w ustalonej konwencji z rozpoznawalną kreską i sposobem narracji. Wielu ale na pewno nie Andrzej Dudziński. Sięgając wciąż po nowe sposoby ekspresji, rysownik zmienia się w twórcę - kolekcjonera wrażeń ulotnych. Powstają serie rysunków wykonywanych pastelami i kredkami olejowymi. Dynamicznie skontrastowane kreski i plamy kolorów zestawia Dudziński we wcale pokaźny zbiór obrazów olejnych na płótnie. Uznanie zyskała także seria Koperty, prace wykonywane kredkami olejowymi na kopertach firmy Manila, które sobie upodobał autor. No i wreszcie asamblaże, zlepki komercyjnej rzeczywistości, komponowane na ciepłej sepii papieru pakunkowego. Zaskakując co i rusz czymś nowym, Dudziński doczekał się opinii artysty wszechstronnego i niepokornego. Konsekwentnie obecnego, wciąż pokazującego nam swe nowe dokonania.
U szczytu powodzenia rysował dla czołowych pism amerykańskich, m.in. dla Newsweeka, The New York Timesa, Playboya, Rolling Stone, Vanity Fair, The Washington Post i Time. Będąc o krok od zaszufladkowania co w praktyce oznacza artystyczna emeryturę, zaryzykował negując nabyte dotąd manualne sprawności. Rozpoczął pracę lewą ręką a do narzędzi używanych przy obrazowaniu świata, dołączył kamerę fotograficzną. Wykadrowując ze zdjęć abstrakcyjne nierzadko motywy, Dudziński używał tak tworzonych obrazów do projektowania okładek i ilustrowania książek.
Swoją edukację Andrzej Dudziński zaczynał od architektury wnętrz i grafiki na Politechnice Gdańskiej i gdańskiej PWSSP by zakończyć dyplomem w pracowni plakatu Henryka Tomaszewskiego na ASP w Warszawie. Publikować zaczyna jeszcze jako student. Rysował do miesięcznika Polska, tygodnika Kultura i regularnie pojawiał się jako czupurny kontestator Dudi w satyrycznych Szpilkach. Potem były lata spędzone w Londynie i Nowym Jorku. Nadal zajmuje się malarstwem, rysunkiem, projektowaniem książek, scenografią, filmem i fotografią.
Dudziński zmienia techniki, wciąż eksperymentuje zachowując jednocześnie to, co udaje się tylko największym. Swój własny ton.
Wystawa Andrzeja Dudzińskiego w BWA potrwa do 16 kwietnia 2016 r.
Wielu wspaniałych rysowników pozostaje na zawsze w ustalonej konwencji z rozpoznawalną kreską i sposobem narracji. Wielu ale na pewno nie Andrzej Dudziński. Sięgając wciąż po nowe sposoby ekspresji, rysownik zmienia się w twórcę - kolekcjonera wrażeń ulotnych. Powstają serie rysunków wykonywanych pastelami i kredkami olejowymi. Dynamicznie skontrastowane kreski i plamy kolorów zestawia Dudziński we wcale pokaźny zbiór obrazów olejnych na płótnie. Uznanie zyskała także seria Koperty, prace wykonywane kredkami olejowymi na kopertach firmy Manila, które sobie upodobał autor. No i wreszcie asamblaże, zlepki komercyjnej rzeczywistości, komponowane na ciepłej sepii papieru pakunkowego. Zaskakując co i rusz czymś nowym, Dudziński doczekał się opinii artysty wszechstronnego i niepokornego. Konsekwentnie obecnego, wciąż pokazującego nam swe nowe dokonania.
U szczytu powodzenia rysował dla czołowych pism amerykańskich, m.in. dla Newsweeka, The New York Timesa, Playboya, Rolling Stone, Vanity Fair, The Washington Post i Time. Będąc o krok od zaszufladkowania co w praktyce oznacza artystyczna emeryturę, zaryzykował negując nabyte dotąd manualne sprawności. Rozpoczął pracę lewą ręką a do narzędzi używanych przy obrazowaniu świata, dołączył kamerę fotograficzną. Wykadrowując ze zdjęć abstrakcyjne nierzadko motywy, Dudziński używał tak tworzonych obrazów do projektowania okładek i ilustrowania książek.
Swoją edukację Andrzej Dudziński zaczynał od architektury wnętrz i grafiki na Politechnice Gdańskiej i gdańskiej PWSSP by zakończyć dyplomem w pracowni plakatu Henryka Tomaszewskiego na ASP w Warszawie. Publikować zaczyna jeszcze jako student. Rysował do miesięcznika Polska, tygodnika Kultura i regularnie pojawiał się jako czupurny kontestator Dudi w satyrycznych Szpilkach. Potem były lata spędzone w Londynie i Nowym Jorku. Nadal zajmuje się malarstwem, rysunkiem, projektowaniem książek, scenografią, filmem i fotografią.
Dudziński zmienia techniki, wciąż eksperymentuje zachowując jednocześnie to, co udaje się tylko największym. Swój własny ton.
Wystawa Andrzeja Dudzińskiego w BWA potrwa do 16 kwietnia 2016 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz